ศาสนา Религия Religion
ศาสนาเกิดขึ้นจากธรรมชาติ ธรฺมชาติ คน สัตว์ สิ่งของ ธาตุ ปาปกรรม ชีวิตจิตใจ เราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ธรฺมชาติ ดี รัก
เกิดจากดี เกิดจากรัก ถิ่นเกิด ถิ่นกำเหนิด ประกอบประเพณี วัฒนธรรม
5 LIGAMENT- Пять лигамент
ปาปทั้งห้า ศีลทั้งห้า (กิน)บุญ เกิดจากคนปาปสร้างปาปให้มวลมนุษย์ชาติ ก่อเกิดเหตุที่อุบัติขึ้น เหตุ-เหตุผล ปัญหา อาชญากรรม โลกีย์นารีบัตร เป็นอุบัติเหตุ-Happening
ฅญฺ ฅญ คน มนุษย์ human เกิดจากดีรัก ดีเปรียบผู้ชาย รักเปรียบผู้หญิง คู่กันนิรันดร ชีวิตดำรงคงอยู่ เพราะเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ธรฺมชาติ
เมื่อพบสัมผัสปัญหา ชีวิตต้องดำรงก่อเกิดการแก้ปัญหา จิตใจ ร่างกาย ชีวิต ศาสนา รวมกัน ประเพณี วัฒนธรรม เกิดศีล ศีลแต่ละศาสนาต่างกัน
ก่อปาป เกิดศีล บุญ คุณ วิถี - Agenda
ศีล เกิดเพื่อแก้ปัญหา สู้ชีวิต สู้จิตใจ ลดความทรมาณ เจ็บปวด
นิ่ง สงบ เคลื่อนไหวจิตใจ - ศีล สมาธิ ปัญญา
พระปริต-ปริต - มีมาตั้งแต่มีดินน้ำลมไฟ คือบทสวด
พระปริตยัติ-ปริตยัติ - ข้อปฏิบัติ
พระปริต เกิดขึ้นเมื่อมีจักรวาฬ บทสวดให้จิตใจดี เกิดศีล ทางหลุดพ้นแห่งปาป แห่งนรก
พระปริตยัติ คือข้อปฏิบัติ ทางหนทางปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เพื่อแก้ไข ลดปลด ความเจ็บปวดทรมาณ ความการกาลโลกีย์ทั้งปวง ซึ่งกำเหนิดปาปกรรม คำสาป นรกกัลปวศาร - พระปริตยัติจึงเปลี่ยนแปลงไปตามเวร(ะ) คือเวลาและกรรมคือการกระทำ
พระปริตยัติเปลี่ยนไปตาม ประเพณี วัฒนธรรม ถิ่นที่อยู่ คือปฎิบัติดี รักดี รักถิ่นที่อยู่ รักบรรพษุรุษ ซึ่งทับถมจนดาวโต เติบใหญ่ บรรพษุรุษ ถิ่นฐาน ชีวิตประจำวัน ดี คือการเปลี่ยนแปลงไปตามพระปริตยัติ
พระปริตและพระปริตยัติ จึงคู่กัน จิตใจและข้อปฎิบัติ เกิดศีลในศาสนา
ก่อปาป มีศีลแก้ไข ได้บุญ เปนคุณ
บุญจึงต่างกัน บุญตรงข้ามกับปาป ปาปกรรมนั้นติดตามตัวโกหกไม่ได้ บุญคู่กับจิตใจเปนชีวิต
ชิวิตจึงแตกต่างกันไปตามบุญ บุญคือดี มีบุญมีชีวิต เพื่อทำดี รักษาคน สร้างสรรค์ดี ศิลปะ คุ้มใจคุ้มครองประชาชน ครองราช
คุณคือรูปของธรรม บุญ ดี เกิดรูปธรรม คุณ
คุณก่อเกิดรัก รักดี เช่น รฆํ - ระฆัง พระธาตุ พระเจดีย์ เจได PAGODA เกิดจากคุณ บางชีวิตจึงสร้างไม่ได้ สร้างได้เท่าที่บุญมี
เกิดรูปธรรม นามธรรม ระลึกคุณงามความดี ทำดี รักดี ปฎิบัติดี เกิดบุญ ก่อเกิดศีลในชีวิตจิตใจคือนามธรรม
ก่อเกิดการปฎิบัติ ต่อสู้ สร้าง รูปธรรมนามธรรม เรียก ปึดฑิโย นีปึดฑิโย ต่อสู้กับสิ่งไม่ดีในชีวิตในจิตใจ ในศาสนา ในชีวิตประจำวัน ในธรรมชาติ ในธรฺมชาติ ตัวอย่าง Tron-อาสนะ ไว้เทศน์ขับไล่สิ่งชั่วร้าย พุทธคุณ บ้างเรียกพระพุทธรูป
บ้างเรียกของขลัง ให้ทั้งรูปธรรมนามธรรมคู่กัน เพราะต้องมีทั้งรูปทั้งธรรม ทั้งให้คุณในการต่อสู้ สร้าง ปฎิบัติ ดี ทั้งร่างกาย ชีวิตจิตใจ ศาสนาทุกศาสา มีรูปธรรมนามธรรม มีปึดฑิโย นีปึดฑิโย ทุกศาสนาแตกต่างกันไป
ศาสนาพุทธ
ศาสนาพุทธ การต่อสู้จิตใจ ก่อเกิดทางปฎิบัติต่อสู้ดำรงดีในชีวิต ต่อสู้ชีวิต ดำรงดีในธรรมชาติ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด กาลใด
ศาสนาฅริซ
ศาสนาฅริซ เกิดจากเหตุ ไม่ว่าจะอุบัติขึ้นแล้ว จะอุบัติขึ้นหรือเกิดขึ้นในเวลาเฉพาะหน้า ไม่ว่าจะเป็นปาปหรือกรรม ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว ต่างก่อเกิดคำถาม เกิดปัญหา เกิดปม ซึ่งก่อกำเหนิดกิเลส ซึ่งใหญ่โตขึ้นมาได้ในชีวิตจิตใจ
เมื่อมีคำถามอสมการ ย่อมมีคำตอบของสมการ
*เหตุ ปาป กำเหนิดสังเคราะห์ตัวตนเองจนถึงที่สุด เป็นจุด เป็นรูปร่าง เกิดเสียง แสง สี ของตัวตน
เกิดทางต่อสู้ของเหตุ การคลี่คลายของผล คือเหตุผลของจิตใจ นำไปใช้ในชีวิต ศาสนาฅริซจึงแตกต่างกันมากไปตามชีวิต ที่ดำรงอยู่ มิใช่หรือเชก เช่น มีเรามีน้ำมีนก มีม้ามีเราเพราะเราคู่กับม้าคือทางชีวิตเรา รักดี รักธรรมชาติ รักธรฺมชาติ
ศาสนาฅริซจึงแตกต่างกันมากทั้งปฏิบัติและบทสวด มีคาธอลิก ออโธดอกซ์ แปปติสฯ ขึ้นอยู่กับรักเปนทางสว่าง เปนภาษาของจิตใจ เรียก ยาสนา-YASNA-Ясна คือ รู้กระจ่างเข้าใจในชีวิต
ศาสนาเกิดขึ้นจากธรรมชาติ ธรฺมชาติ คน สัตว์ สิ่งของ ธาตุ ปาปกรรม ชีวิตจิตใจ เราเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ธรฺมชาติ ดี รัก
เกิดจากดี เกิดจากรัก ถิ่นเกิด ถิ่นกำเหนิด ประกอบประเพณี วัฒนธรรม
5 LIGAMENT- Пять лигамент
ปาปทั้งห้า ศีลทั้งห้า (กิน)บุญ เกิดจากคนปาปสร้างปาปให้มวลมนุษย์ชาติ ก่อเกิดเหตุที่อุบัติขึ้น เหตุ-เหตุผล ปัญหา อาชญากรรม โลกีย์นารีบัตร เป็นอุบัติเหตุ-Happening
ฅญฺ ฅญ คน มนุษย์ human เกิดจากดีรัก ดีเปรียบผู้ชาย รักเปรียบผู้หญิง คู่กันนิรันดร ชีวิตดำรงคงอยู่ เพราะเป็นส่วนหนึ่งของธรรมชาติ ธรฺมชาติ
เมื่อพบสัมผัสปัญหา ชีวิตต้องดำรงก่อเกิดการแก้ปัญหา จิตใจ ร่างกาย ชีวิต ศาสนา รวมกัน ประเพณี วัฒนธรรม เกิดศีล ศีลแต่ละศาสนาต่างกัน
ก่อปาป เกิดศีล บุญ คุณ วิถี - Agenda
ศีล เกิดเพื่อแก้ปัญหา สู้ชีวิต สู้จิตใจ ลดความทรมาณ เจ็บปวด
นิ่ง สงบ เคลื่อนไหวจิตใจ - ศีล สมาธิ ปัญญา
พระปริต-ปริต - มีมาตั้งแต่มีดินน้ำลมไฟ คือบทสวด
พระปริตยัติ-ปริตยัติ - ข้อปฏิบัติ
พระปริต เกิดขึ้นเมื่อมีจักรวาฬ บทสวดให้จิตใจดี เกิดศีล ทางหลุดพ้นแห่งปาป แห่งนรก
พระปริตยัติ คือข้อปฏิบัติ ทางหนทางปฏิบัติในชีวิตประจำวัน เพื่อแก้ไข ลดปลด ความเจ็บปวดทรมาณ ความการกาลโลกีย์ทั้งปวง ซึ่งกำเหนิดปาปกรรม คำสาป นรกกัลปวศาร - พระปริตยัติจึงเปลี่ยนแปลงไปตามเวร(ะ) คือเวลาและกรรมคือการกระทำ
พระปริตยัติเปลี่ยนไปตาม ประเพณี วัฒนธรรม ถิ่นที่อยู่ คือปฎิบัติดี รักดี รักถิ่นที่อยู่ รักบรรพษุรุษ ซึ่งทับถมจนดาวโต เติบใหญ่ บรรพษุรุษ ถิ่นฐาน ชีวิตประจำวัน ดี คือการเปลี่ยนแปลงไปตามพระปริตยัติ
พระปริตและพระปริตยัติ จึงคู่กัน จิตใจและข้อปฎิบัติ เกิดศีลในศาสนา
ก่อปาป มีศีลแก้ไข ได้บุญ เปนคุณ
บุญจึงต่างกัน บุญตรงข้ามกับปาป ปาปกรรมนั้นติดตามตัวโกหกไม่ได้ บุญคู่กับจิตใจเปนชีวิต
ชิวิตจึงแตกต่างกันไปตามบุญ บุญคือดี มีบุญมีชีวิต เพื่อทำดี รักษาคน สร้างสรรค์ดี ศิลปะ คุ้มใจคุ้มครองประชาชน ครองราช
คุณคือรูปของธรรม บุญ ดี เกิดรูปธรรม คุณ
คุณก่อเกิดรัก รักดี เช่น รฆํ - ระฆัง พระธาตุ พระเจดีย์ เจได PAGODA เกิดจากคุณ บางชีวิตจึงสร้างไม่ได้ สร้างได้เท่าที่บุญมี
เกิดรูปธรรม นามธรรม ระลึกคุณงามความดี ทำดี รักดี ปฎิบัติดี เกิดบุญ ก่อเกิดศีลในชีวิตจิตใจคือนามธรรม
ก่อเกิดการปฎิบัติ ต่อสู้ สร้าง รูปธรรมนามธรรม เรียก ปึดฑิโย นีปึดฑิโย ต่อสู้กับสิ่งไม่ดีในชีวิตในจิตใจ ในศาสนา ในชีวิตประจำวัน ในธรรมชาติ ในธรฺมชาติ ตัวอย่าง Tron-อาสนะ ไว้เทศน์ขับไล่สิ่งชั่วร้าย พุทธคุณ บ้างเรียกพระพุทธรูป
บ้างเรียกของขลัง ให้ทั้งรูปธรรมนามธรรมคู่กัน เพราะต้องมีทั้งรูปทั้งธรรม ทั้งให้คุณในการต่อสู้ สร้าง ปฎิบัติ ดี ทั้งร่างกาย ชีวิตจิตใจ ศาสนาทุกศาสา มีรูปธรรมนามธรรม มีปึดฑิโย นีปึดฑิโย ทุกศาสนาแตกต่างกันไป
ศาสนาพุทธ
ศาสนาพุทธ การต่อสู้จิตใจ ก่อเกิดทางปฎิบัติต่อสู้ดำรงดีในชีวิต ต่อสู้ชีวิต ดำรงดีในธรรมชาติ ไม่ว่าจะอยู่ที่ใด กาลใด
ศาสนาฅริซ
ศาสนาฅริซ เกิดจากเหตุ ไม่ว่าจะอุบัติขึ้นแล้ว จะอุบัติขึ้นหรือเกิดขึ้นในเวลาเฉพาะหน้า ไม่ว่าจะเป็นปาปหรือกรรม ไม่ว่าจะดีหรือชั่ว ต่างก่อเกิดคำถาม เกิดปัญหา เกิดปม ซึ่งก่อกำเหนิดกิเลส ซึ่งใหญ่โตขึ้นมาได้ในชีวิตจิตใจ
เมื่อมีคำถามอสมการ ย่อมมีคำตอบของสมการ
*เหตุ ปาป กำเหนิดสังเคราะห์ตัวตนเองจนถึงที่สุด เป็นจุด เป็นรูปร่าง เกิดเสียง แสง สี ของตัวตน
เกิดทางต่อสู้ของเหตุ การคลี่คลายของผล คือเหตุผลของจิตใจ นำไปใช้ในชีวิต ศาสนาฅริซจึงแตกต่างกันมากไปตามชีวิต ที่ดำรงอยู่ มิใช่หรือเชก เช่น มีเรามีน้ำมีนก มีม้ามีเราเพราะเราคู่กับม้าคือทางชีวิตเรา รักดี รักธรรมชาติ รักธรฺมชาติ
ศาสนาฅริซจึงแตกต่างกันมากทั้งปฏิบัติและบทสวด มีคาธอลิก ออโธดอกซ์ แปปติสฯ ขึ้นอยู่กับรักเปนทางสว่าง เปนภาษาของจิตใจ เรียก ยาสนา-YASNA-Ясна คือ รู้กระจ่างเข้าใจในชีวิต
เป็นรูปคำตอบของ อสมการและสมการคู่กัน
Core >Cure-Q >DTP >Point >Dot >.< - ํ(อ่านอัง) >ฆํ >XritH >HA >D >YXZ >Nature-ธรรมชาติ-ธรฺมชาติ
ศาสนาอิสลาม
ศาสนาอิสลาม กล่าวว่าเปนศาสนาใหม่ที่สุดและยังคงดำรงความใหม่ เพราะรวมเอาหลักการ ข้อปฏิบัติ ของพุทธ พระพุทธ ฅริซ พระฅริซ เพื่อดำรง เพื่อชีวิต จิตใจ
กล่าวศาสนาอิสลาม คือ การต่อสู้เพื่อดี ไม่ว่าจะเหตุ ไม่ว่าจะปาป ไม่จะปัญหา ไม่ว่าจะนรกหรือความ ความอาย ความทรมาณ ความตาย ไร้ซึ่งเหตุของผลที่ดี
ศาสนาอิสลาม
ศาสนาอิสลาม ไม่ดำรงความเปนหรือรูปของหนึ่ง-๑-1 ไม่เปนเอก ไม่เปนเจก ปัจเจก ดำรงคู่กับชีวิต ธรรมชาติ ธรฺมชาติ ดำรงคู่กับความเป็นจริง จึงแบ่งให้เรียน แบ่งให้รู้ ให้สู้กับชีวิต ตามบุญ ตามปาป
จึงมีทั้งข้อปฏิบัติ ศีล เปนการกระทำเพื่อบรรเทา สมาธิ ต่อสู้ คือการละหมาด
การละหมาด เปนการเคลื่อนไหว ในความเจ็บปวด ทรมาณ ปาป สู้เพื่อดี เกิดรักในจิตใจ
ไม่ว่าจะเป็นการทรมาณในจิตใจ โรคกิเลสโลกีย์
ไม่ว่าจะเป็นการทรมาณร่างกาย เอ็น เอ็นร้อยหวาย กระดูก อวัยวะ
รัก รักษาได้ทั้งร่างกายจิตใจแตกต่างกันไป ตามชาติพันธ์ ความแตกต่างจึงมาก จึงมีเปรียบมีเทียบ เปนอุป อุปมาอุปมัย ให้คิดให้รักในสายเลือด
เช่น ทรายไม่ได้พัดแค่เม็ดเดียว ทางรู้ ทางเข้าทางออก ไม่ได้ออกแค่เม็ดเดียว ทรายเกิดไม่ได้เกิดเม็ดเดียว
รักเพื่อสู้ สู้เพื่อรัก
มีดี มีชั่ว มีชั่วถึงที่สุดเรียกเหี้ย เกิดจากคนปาป สร้างปาป เกิดศีล ได้บุญ เพื่อกินบุญ ใส่ปาป เป็นปัญหาในจิต ชีวิต ธรรมชาติ ธรฺมชาติ เป็นจุดปม เรียกเงื่อนของเงา คือจะอุดะ จุดปัญหาคำถามของชีวิต คือกิเลสอยากดำรง อยากเอก เปนหนึ่งเพื่อความ-Kvaum ความเห็นแก่ตัว อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น สิ่งที่ใช่ จึงเป็นมาร สาตาน. สร้างเงื่อนเงาปาป ให้มวลมนุษย์ ใส่ปาปให้ไถ่เปนนรกไร้หนทาง รู้นรกไม่รู้ปาป รู้ค่าไม่รู้ความจริง รู้อัตตาไม่รู้คำตอบ จึงมีสรุปคือกัลปวศาร นรกไม่มีที่สิ้นสุด ปาปทำได้ไม่มีที่สิ้นสุดมีแต่กัลปวศาร
Core >Cure-Q >DTP >Point >Dot >.< - ํ(อ่านอัง) >ฆํ >XritH >HA >D >YXZ >Nature-ธรรมชาติ-ธรฺมชาติ
ศาสนาอิสลาม
ศาสนาอิสลาม กล่าวว่าเปนศาสนาใหม่ที่สุดและยังคงดำรงความใหม่ เพราะรวมเอาหลักการ ข้อปฏิบัติ ของพุทธ พระพุทธ ฅริซ พระฅริซ เพื่อดำรง เพื่อชีวิต จิตใจ
กล่าวศาสนาอิสลาม คือ การต่อสู้เพื่อดี ไม่ว่าจะเหตุ ไม่ว่าจะปาป ไม่จะปัญหา ไม่ว่าจะนรกหรือความ ความอาย ความทรมาณ ความตาย ไร้ซึ่งเหตุของผลที่ดี
ศาสนาอิสลาม
ศาสนาอิสลาม ไม่ดำรงความเปนหรือรูปของหนึ่ง-๑-1 ไม่เปนเอก ไม่เปนเจก ปัจเจก ดำรงคู่กับชีวิต ธรรมชาติ ธรฺมชาติ ดำรงคู่กับความเป็นจริง จึงแบ่งให้เรียน แบ่งให้รู้ ให้สู้กับชีวิต ตามบุญ ตามปาป
จึงมีทั้งข้อปฏิบัติ ศีล เปนการกระทำเพื่อบรรเทา สมาธิ ต่อสู้ คือการละหมาด
การละหมาด เปนการเคลื่อนไหว ในความเจ็บปวด ทรมาณ ปาป สู้เพื่อดี เกิดรักในจิตใจ
ไม่ว่าจะเป็นการทรมาณในจิตใจ โรคกิเลสโลกีย์
ไม่ว่าจะเป็นการทรมาณร่างกาย เอ็น เอ็นร้อยหวาย กระดูก อวัยวะ
รัก รักษาได้ทั้งร่างกายจิตใจแตกต่างกันไป ตามชาติพันธ์ ความแตกต่างจึงมาก จึงมีเปรียบมีเทียบ เปนอุป อุปมาอุปมัย ให้คิดให้รักในสายเลือด
เช่น ทรายไม่ได้พัดแค่เม็ดเดียว ทางรู้ ทางเข้าทางออก ไม่ได้ออกแค่เม็ดเดียว ทรายเกิดไม่ได้เกิดเม็ดเดียว
รักเพื่อสู้ สู้เพื่อรัก
มีดี มีชั่ว มีชั่วถึงที่สุดเรียกเหี้ย เกิดจากคนปาป สร้างปาป เกิดศีล ได้บุญ เพื่อกินบุญ ใส่ปาป เป็นปัญหาในจิต ชีวิต ธรรมชาติ ธรฺมชาติ เป็นจุดปม เรียกเงื่อนของเงา คือจะอุดะ จุดปัญหาคำถามของชีวิต คือกิเลสอยากดำรง อยากเอก เปนหนึ่งเพื่อความ-Kvaum ความเห็นแก่ตัว อยากรู้ อยากเห็น อยากเป็น สิ่งที่ใช่ จึงเป็นมาร สาตาน. สร้างเงื่อนเงาปาป ให้มวลมนุษย์ ใส่ปาปให้ไถ่เปนนรกไร้หนทาง รู้นรกไม่รู้ปาป รู้ค่าไม่รู้ความจริง รู้อัตตาไม่รู้คำตอบ จึงมีสรุปคือกัลปวศาร นรกไม่มีที่สิ้นสุด ปาปทำได้ไม่มีที่สิ้นสุดมีแต่กัลปวศาร
