วันอังคารที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2554

ชีวิตดิ้งโด่ง

เราคิดว่าไม่มีใครอ่านที่โด่งเขียน ที่เขียนไว้กันลืมโดนลบความจำประจำมีตัวอะไรก็ไม่รู้มาเข้าสมอง เหมือนมีอะไรดึงอย่างแรงจากสมอง แม่วรรณีพ่อบุญเหลือว่าโด่งบ้าจะเอาไปโรงพยาบาลบ้า ครอบครัวโด่งไม่มีแล้ว ไม่มีใครรักเพราะไม่มีเงินไม่มีรถก็ไม่มีความหมาย แหม่มก็รักร่มฉัตรเขาเหมาะสมกันดีมากนายทหารหนุ่มหล่อแบบเขต ฐานทัพเหมาะสมกันดีเหลือเกินเราสบายใจแล้ว แหม่มโทรมาก็ว่าเราบ้าโง่เสียดายความรู้ โด่งคงไปตายในป่าฅนเดียวแวดล้อมธรรมชาติ

จำความได้โด่งเกิดทับสะแก บอกว่าเกิดในโรงรถใกล้โรงเรียนทับสะแกมีบ้านพี่เป็ดขับเครื่องบินเอฟสิบห้ากองบินหนึ่ง นึกภาพที่นั่งอยู่หน้าโรงเรียนทับสะแกได้กลิ่นดอกไม้ เข้าห้องที่แม่วรรณีสอนท่องอาขยาน เสียงระฆังดังแง่ง่าง อยู่กับพ่อเหลือที่แสนดีแม่วรรณีที่แสนดี ทำงานตลอดตั้งแต่เด็กตอกเกือกม้า ให้ข้าวเปลือกม้า มีอู่สหโลสหการม้วนท่อส่งเหมืองแร่ แม่วรรณีบอกประจำว่าโด่งลอยมาตามน้ำเก็บได้บางครั้งว่าโด่งเกิดจากกระบอกไม้ไผ่ มีอยู่วันหนึ่งพ่อเหลือบอกลูกเป็นลูกยักษ์ลูกมารให้โด่งไปตาย โด่งก็ผูกคอกับผ้าม่านลองดูแล้วก็เปลี่ยนเป็นเชือกมีฅนมาถีบเก้าอี้โด่งผูกคอตาย แล้วก็ตื่นมา

จำได้หน้าสนามโรงเรียนทับสะแก มีฝูงสัตว์ลิงกา มีร่างโผล่มาจากอากาศ เปนเจ้าชายแอนโดรเมดา(หนุ่ยอิชาต)โผ่ลมาจากลิงดำ ฤษีตาไฟลิงดำหรือหอนดูรัส(นักค้าอวัยวะ 999)ใส่กะชิองค์(เครื่องทรมาณ แบบคนเปนโปลิโอหรือกระดูกสันหลังไม่ตรง แต่ใส่ข้างในร่างมนุษย์)และบอกจะพูดความจริงว่าเปนใคร

จำได้ว่าเคยเล่นกิ่งก่องแก้วแล้วเท้าไม่เหยียบพื้นเดินได้ทั่วพาเพื่อนนั่งเล่นด้วยสนุกมาก เรียนโรงเรียนสหมิตรวิทยาคมอนุบาลเต้นรำกับเพื่อนเหมือนกับหญิงฅนที่โด่งรัก ต่อมาเรียนโรงเรียนอรุณวิทยาปอหนึ่งมีฟาเตอร์ใส่แว่นสีชาวันแรกร้องไห้ทั้งห้องจะไม่ร้องก็ร้องจนได้ อยากกินยาคูลย์ก็ไม่ได้กินเลยเอาหินสีเหมือนเพชรไปผังดินให้ฅนอื่นขุดคิดเงินหนึ่งบาท ต่อมาได้กินยาคูลย์ประจำทะเลาะกับเด็กมอหนึ่งทำแกล้งจะจดชื่อส่งครู ชอบโหนกระดิ่งข้างโบสถ์ เล่นเออีไอโอยูกับเพื่อน ร้องเพลงกับเพื่อนจำได้จนทุกวันนี้ว่ามีฅนร้องให้ฟัง ใช้ดอกหญ้าตีไก่โดนพลักตกแท้งคแขนหัก เด็กซน ปีใหม่โด่งเดินแบบแต่งเป็นอินเดียกับหญิงหอมแก้มเขาตอนเดินด้วย พอปีใหม่อยากได้ปืนมีไฟ ซานตาครอสให้ตุ๊กตากดแล้วเด้งได้แต่หญิงอยากได้ปืน ที่บ้านเอาตุ๊กตาไปขายแลกปืนมีไฟให้หญิง เรียนจนถึงอนุบาลสอง

มีม้าสีหมอกแม่ม้าชอบกินเปลือกแตงโมเลยรู้ว่าม้ากัดได้แตะได้ มีสอยดาวฅนเยอะสนุก พ่อเหลือทำทางเข้าเป็นซุ้ม 1980 วันนั้นมีพี่ชุมพี่เกพี่นพขับรถม้า ม้าพยศกระโดดลงหมดเลยมีโด่งนั่งอยู่ฅนเดียวกระเด็นลงมานั่งข้างล่าง พ่อเหลือจับม้ามัดเสาบอลตีม้าโด่งนั่งร้องไห้อยู่ พี่เป็ดร้องเพลง ยอดธงคงกระพันยิงไม่เข้าโด่งร้องต่อลูกปืนนัดเดียวก็ตายแล้ว บางครั้งอยู่บ้านฅนเดียวร้องไห้บนระเบียงบ้านพี่เป็ด พ่อเหลือแม่วรรณีไปงานบอลใส่ชุดคาวบอยมีขนยาวมีฅนเอาไปส่งโด่งนั่งอยู่ข้างกองไฟ มีเทปรุ่นแรกพ่อเหลือซื้อรถรถยนต์สีขาวฟังเพลงไปสนุกมากเพลงคู่ มีเทปตลกของดอน อยากกินคอไก่มีเหรียญเต็มขันเงิน มีสาวมาข่มขืนโด่งประจำจนกระจู๋บวมพ่อเหลือพาไปหาหมอ กินไอติมกะทิหลายชั้นหลายสี มีไอติมสีฟ้าต่อมาโด่งทำกินเอง มีกระต่ายเยอะแยะ พ่อเหลือชอบปั้นผู้หญิงเป่าขลุ่ยแล้วทุบทิ้งโด่งก็เก็บให้ มีน้ำฝักบัวต้องตักน้ำใส่แล้วอาบหนาวต่อมากระต่ายตายหมดมุดไปูในบ้านกระต่ายมีลูกกระต่ายอยู่ด้วย พ่อเหลือบอกฟ้าร้องฟ้าผ่ากระต่ายตายหมด

มีพี่เขียวข้างบ้านเป็นบ้านไม้มีเด็กเยอะแยะ เป็นคางทูมให้หมอเขียนอะไรก็ไม่รู้หายด้วย มีปู่นาฅมาหาซื้อก๋วยเตี๋ยวร้อนมาให้กินเผ็ดมาก ต่อมาพ่อเหลือดุชอบเอาเข็มขัดตีบางครั้งกระทืบหลังหักไม่ชอบตอนพ่อเหลือเมา มีการตูนเยอะแยะนิทานหลายเล่มอ่านสนุก มีซีอุยกินฅนบ้างว่าโด่งสู้กับซีอุยจนตายที่ทับสะแก

ต่อมาปู่นาฅเสียไปงานศพเศร้าเจอมดกับผึ้ง ย้ายไปอยู่ประจวบตอนปอสองมีหมาตัวหนึ่งกระโดดลงข้างทางไม่กลับมาอีกเลย ไปอยู่ในสวนมะพร้าวใกล้ตำรวจทางหลวงกับย่าทรวงสวนใหญ่อยู่กับย่าสองฅน มีกระรอกเยอะมีงูกะปะเยอะแยะงูสามเหลี่ยมเรียกงูพระอาทิตย์ จำได้ว่าโดนงูกัดปวดมาก บนชั้นสองมีอาวุธเยอะแยะมีระเบิดน้อยหน่าเต็มไปหมดโด่งเอามาเล่นประจำ มีปืนอูซี่เต็มเตียงโด่งดูหนังถอดประกอบได้เร็วมีอยู่กระบอกหนึ่งสปริงกระเด้งหายไปเลยซ่อนไว้ มีปืนจุดสองสองไว้ยิงกระรอกเขาให้ยิงกระรอกไม่อยากยิงก็ยิงมะพร้าวแทนบอกยิงไม่โดน พอพ่อเหลือไม่อยู่ก็เอามายิงเล่นจนยิงก้านไม้ขีดได้ ยิงกระป๋องกระเด้งไม่ติดพื้นได้ เอามีชัยพ่อเหลือใส่น้ำเหวี่ยงเล่น มีพี่นุพี่ชามีปี่พระอภัย เอาไปเป่าเรียกปลาได้ปลาตาบอดอยู่ตัวเดียว ไปตกเป็ดก็ไม่อยากตกเลยไม่ใส่เหยื่อก็ได้ปลาตาบอดมาอีกก็ปล่อยไป มีหิ่งห้อยเยอะมีอยู่วันเขาบอกเอาหิ่งห้อยใส่ใต้หมอนตอนเช้าจะออกเป็นทองคำจะซื้อของขวัญให้ย่าทรวง ตอนเช้าเปิดออกมาไม่ส่องแสงเลยเอาไปปล่อยตกกลางคืนไปปล่อยต้นมะม่วงกลัวเขาอะไรไปนอนเฝ้าย่าทรวงมาปลุกเป็นหิ่งห้อยเต็มต้นเลย

เอาระเบิดน้อยหน่าไปใส่ตัวต่อดินเพราะมันกัดม้าโด่งต่อหายไปเลย เอาระเบิดลูกเกลี้ยงมาดูตำราแล้วตัดขั้วชนวนไวขึ้นสนุกดี เล่นฅนเดียวมีม้าจากสองตัวเป็นยี่สิบสองตัวมีลูกม้าที่โด่งรักสีดำจากแม่ม้าสีหมอกชื่อม้านิลมังกรหัดขี่ม้าไม่ใส่อานแรกไข่ดันบวมเลยตกใจต่อมาขี่ง่ายพอตบคอซ้ายไปขวาตบขวาไปซ้ายจะหยุดดึงแผงขนคอ ลูกม้าซนวิ่งข้ามถนนรถชนตายเศร้ามาก ไปโรงเรียนอนุบาลประจวบเจอเพื่อนชื่อไอ้หนึ่งชอบพกหวีตอนปอสองเลยเรียกไอ้หวีพ่อชื่อไพรัช เล่นกิงก่องแก้วกับหวีเท้าไม่ติดพื้นเดินบนฟ้าได้แปลกดี พาไอ้หวีไปเล่นกับต่อเสือเอาประทัดใส่แล้ววิ่งลงน้ำเอาทางมะพร้าวบังไอ้หวีวิ่งช้าโดนไปหลายตัวโด่งเลยโดนไปสองตัว โกรธที่กัดไอ้หวีเลยเอาระเบิดใส่เข้าไปมันย้ายรังไวไว มีอยูวันนั่งแกะระเบิดเกิดระเบิดตื่นมาไม่เป็นไรอาวุธหายหมดเลยไม่มีอะไรเล่น เลยไปแกะหัวกระสุนปืนใหญ่แทนใช้มีดโบวี่อันใหญ่ พอพ่อเหลือมาต้องรีบลุกรดน้ำต้นไม้ พ่อเหลือบอกกระรอกกินมะพร้าวต้องยิงเอามากินใส่ใบกัญชาบอกใบอร่อย โด่งเลยเก็บกระรอกมาเลี้ยงพอย่าทำแกงเลียงเลยใส่ใบอร่อยหลับคาจานข้าวทั้งย่าทั้งหลาน เพื่อนพ่อมาก็แอบเอาไปใส่หัวเราะกันใหญ่

มีฅนใส่แว่นมาที่บ้านบอกมาจากเมืองมอญอยู่อังกฤษให้โด่งเลือกจิ้งจกหรือสมุดจด จะเอาไปเรียนอังกฤษกลับมาให้อยู่กองทัพมอญโด่งไม่ไปเลือกสมุดต่อมาเขาบอกว่ามาซื้อลูกตาโด่งเจ็ดล้าน มีกระดานเขียนอยู่พ่อเหลือบอกมีฅนติดหนี้รวมแล้วเกือบยี่สิบสองล้านยังงงอยู่ม้วนท่อยังไงได้เงินขนาดนั้นโด่งก็ม้วนอยู่

มีเพื่อนตัวดำมาเล่นด้วยจากห้วยยางมาตีเบ็ดด้วยเรียนข้างโรงเรียนต่อมาไปเรียนที่อื่นเลยตีเบ็ดฅนเดียว พ่อเหลือแม่วรรณีไปเรียนครูไม่กลับมาเลยนานก็มาที บางครั้งขี่ม้าไปโรงเรียนโดนลิงแกล้งเอาปิ่นโตไปกิน ไปตามกลับมาได้เกมกด ขึ้นเขาประจำอยู่กลับแม่ชีข้างเขาเขาให้ข้าวกินปรับทุกข์ เรียนอนุบาลประจวบมีสาวสวยด้วยแต่ไม่ชอบเราซักฅน พาไปยกพวกตีกันด้วยสนุกดี ชกกับเพื่อนประจำเพื่อนเขารวยกันมีเกมกดมีอะไรเราไม่มีให้ดีดนิ้วตั้งร้อยทีกว่าได้เล่น มีตาชด โพธิ์พร้อมเป็นรองผู้กำกับประจวบแกเก่งสู้กับผู้ร้ายย้ายไปกระทุ่มแบนไม่ค่อยกล้าเข้าไปหาเราจนกลัวเขาดูถูก โดนงูกะปะกัดขาเปื่อยเลยเห็นงูขาวตัวเล็กด้วยไปทะเลเห็นงูขาวตัวใหญ่มีฟันหงอนแดงด้วย ปลาวาฬชอบเกยตื้นหน้าโรงเรียนตัวเล็กน่าสงสาร

ไอ้หวีสอนทำข้าวผัดซอสอร่อยดีตำรวจทางหลวงชอบขู่โด่งเสวก ปิ่นสินชัยมีค่ายมวยมีพี่น้อยแสนเชิงปิ่นสินชัย โด่งปีนเล่นรถหุ้มเกราะแกะระเบิดข้างรถไปเล่นเอาดินระเบิดออกเอาลูกอมใส่แทนมีกล้องส่องดูข้างบนเอาสติกเกอร์ไปแปะดูเขียวเหมือนมีอะไรวิ่งอยู่

มีกองบินห้าสิบสามมีเพื่อนชื่อคงคา วารี มีเครื่องบินจอดอยู่โด่งมุดเข้าไปนั่งไปแกะประจำ ไปตกปลาเจอฐานยิงเห่าฟ้าเอาหนังสติ๊กยิงพังไปตั้งลูกสองลูกหลังเขาช่องกระจก ดูลงไปเจอฉลามเสือที่นั้น ข้างเขามีศาลเจ้าพ่อเขาล้อมหมวกโด่งไปตอนน้ำลดไปหลับประจำ พอน้ำขึ้นดำน้ำเจอปลาตัวใหญ่จ้องเขม็งน้ำแรงไอ้หวีชอบไปยิง มีคุกอยู่นักโทษวานซื้อกาวประจำหารายได้พิเศษต่อมาย้ายมาในเมืองใกล้ทางรถไฟใกล้บ้านเพื่อนขายหนังสือใจดีมากโด่งยืนอ่านหนังสือทั้งวัน ตอนนั้นมีฅนเขียนการตูนหาดทรายไปยืนอยู่ด้วยต่อมามีหนังการตูนสุดสาครโรงใหญ่ชอบมาก อยู่ทับสะแกก็วิ่งดูหนังประจำมีแต่หนังจีนช่วยเขาเก็บตั๋วกวาดด้วยดูฟรีตลอด

เรียนประจวบมีความรักตอนปอหกเด็กน่ารักก็ไม่รักเราตามระเบียบ ย้ายไปเรียนประจวบวิทยาลัยรักสาวฅนหนึ่งข้างทางรถไฟเราขี่จักรยานคันเก่าตั้งแต่ปอสองหัดขับกับไอ้หวี เคยนั่งรอที่ใต้ตู้โบกี้ก้ไม่รักเราไปรักไอ้อาทลูกร้านเฉี่ยวโภชนา มีเพื่อนไอ้หลั่ง ไอ้โม่ เข้าแรกชกกับเขาไปทั่วทั้งผู้หญิงผู้ชาย ชอบแกล้งผู้หญิงไอ้หน่อย ไอ้วิภาพร ไอ้แอน ไอ้เหมียว แอบดูเขาเปลี่ยนเสื้อผ้าประจำนั่งตรงระเบียงปูนบางครั้งไปช่วยเปลี่ยนเลย แล้วออกมา เปิดกระโปรงดูประจำชอบโต้ดดากผู้หญิงไอ้หน่อยร้องไห้เลย

สูบบุหรี่กับไอ้หลั่งอยากเท่ห์เลยซื้้อบุหรี่แก้ริดสีดวงทวารห้าสิบสตางค์บอกไอ้หลั่งไอ้ต่อว่าซิการ์ ดูดในห้องน้ำไม่อร่อยซื้อสามิตมาดูดพวกไอ้หลั่งเป็นริดสีดวงกันหมดซื้อประจำจนหมดโหล แอบดูผู้หญิงบนขื่อห้องน้ำประจำ บางครั้งโดนผู้หญิงที่ห้องน้ำฝั่งห้องพละแกล้ง ย้ายมาอยู่ใกล้โรงเรียนปอวอฟรีเบริดดังร้องเพลงคนเดียวประจำพ่อเหลือแม่วรรณีเรียนไม่จบซักที เอาเงินใส่ซองให้หนึ่งเดือนในตู้เอาไปเล่นสนุกลูกแก้วหมดโดนกินเรียบเลยเก็บเศษเหล็กขายกินข้าวต้มข้างบ้านทุกวัน ไปซื้อลูกชิ้นมาทอดทอดไม่เป็นระเบิดเต็มตัว โดนเหล็กหุนหล่นทิ่มทะลุเท้าไม่เข้าใจมันมาจากไหนกระชากเอาออกเจ็บมากเป็นรูโบ๋เอาส่องดูดดวงจันทรหัวเราะไม่มีเงินซื้อยาเลยล้างแฟ้บเป็นแผลทกวันนี้ ไปทะเลฅนเดียวประจำเก็บเงินซื้อแว่นดำน้ำได้ดำดูปะการัง ตอนแรกมีแว่นเล็กดำไปเจอส้วมกระแทกตาเกือบบอดเส้นเลือดตาแตกหมดโดนหมอที่เพชรฉีดตูดทุกวัน

มีเพื่อนไอ้กาง ไอ้หวี ไอ้ต่อพ่อชื่อผัวเชลยไอ้หวีตั้งวงสวิงกิ้งเอาโด่งไปด้วยดูแล้วประสาทแดกเจอไอ้จกแกล้งให้จับหัวเทียนแล้วสตาทไฟชอตโด่งแกล้งคืนประจำ ไอ้โม่ไอ้หลั่งไอ้หวีมีความรักรักกับเหมียวแอนควีน เราก็แกล้งเขาไปเรื่อยแกล้งไอ้หน่อยหัวทิ่มโดนแม่วรรณีตีด้วยเรียนมอหนึ่งเป็นหัวหน้าคณะวาดรูปครูใจดีซื้อหนังสือมาเยอะแยะต่อมาย้ายไปสอนสายน้ำผึ้งเคยไปแต่ไม่เจอ โดนครูสาวสอนพิเศษแกล้งให้วิดพื้นประจำหน้าห้องกับไอ้หลั่งแอบดูกางเกงในประจำ โด่งแกล้งเอาจิ้งจกโยนใส่ประจำ ยืนอ่านหนังสือร้านหนังสือใกล้โรงพยาบาลประจำอ่านการตูนเช้ายันมืดแล้วซื้อหนึ่งเล่ม อ่านหนังสือน้ำพุอยากเรียนช่างศิลปก่อนจบเขาให้เข้าโรงเรียนนายร้อยตำรวจหรืออุเทนถวาย โด่งหนีไปสอบช่างศิลปอยู่กับอาจารย์นุริยะ มะฮะนิซอยวัดนกวัดหนังเขาสอบเข้าศิลปากรโด่งอยู่กับเขาสอบเข้าช่างศิลปได้ที่สิบสามตอนสอบได้ที่ห้าร้อย

เข้าช่างศิลปครอบครูที่วังหน้าครูเฟื้อหริพิทักษ แกมาครอบครูประจำอยู่ที่ไหนก็เจอแกอยู่ช่างศิลปค่าเทอมสองร้อยสิบห้าบาทอาจจะได้มีแต่ลูกฅนรวยยังเตริกทั้งนั้น อยู่กอมอสิบเอ็ดตื่นตีห้าขึ้นรถไฟหัวตะเข้เริ่มเที่ยวชอบดูสาวเซนตจอนมีลานสเกตข้างล่าง ชอบสาวฅนหนึ่งเด็กเซนตจอนแปปเดียวเขียนจดหมายบอกมีแฟนแล้วแห้วตามระเบียบ อ่านคาริลยิบรานเพี้ยนไปซักพักรับน้องสนุกดีเจอไอ้กบ ไอ้เท้งหมอเหล็ง เริ่มสูบกัญชาพอสูบอ้วกแตกโดนไอ้กบเตะเลยตีมันด้วยเก้าอี้ซะเลย เจอมะโหนก มะเดี่ยว คล้ากเค้น รุ่นเสารเหี้ยสามห้า ชอบสาวเชียงใหม่น้องยูดันไปถ่ายโป็เลยแกล้งตัดแปะติดบอร์ดพ่นสีเขียนที่สถานีกับไอ้ยะลินตาสลาออกเลย

เพื่อนแต่ละฅนเพี้ยนทั้งนั้นมะเดี่ยวอยู่นานกว่าเพื่อน มะโหนกเสี่ยสุดสุด หนูต้อมบุนนาคดูดีสุดสุดวันแรก ชอบนั่งหลังคารถไฟอากาศดี ฟังแรกตั้งแต่เด็กเทปม้วนแรกที่ซื้อJohn Denverโปสเตอร์แผ่นแรกคัมแคมแมว มาช่างศิลปฟังวิทยุเนื้อกับหนัง มาลีซื้อสองม้วน เต๋อคอนเสริต ฟังยูโรป เริ่มเมาชีวิตเริ่มมาแปลก สนุกดีวันก็วาดรูปไปเยาวราชนัดเจอกันร้านน้ำชา เจอครูวาดสีน้ำเดินต้องอ้อมกันคอเมาเหมือนกันซื้อที่เดียวกันคลองสาน

เริ่มรักสาวสาววายบลิวซีเอชุดสวยกินมาบุญครองนั่งไปมาหายเรียบชีวิตกรุงเทพเหมือนดังเทปเพลงวุ่นวายสับสนอยู่ไปมาอยู่แต่แถวตลาดน้อย เจอไอ้ตั่วไอ้ยี่ไอ้สาไอ้สี่ แก้งคพรรคกระยาจกสามแยกปากหมา ชอบจุ๊บแจงก็มีผัวมาชอบไอ้กั้งเสร็จไอ้เค้นทชอบเด็กฅนหนึ่งเด็กน่ารักข้างบ้านไอ้เท้งเสร็จไอ้เพชร พอมีอีเน่าไอ้ถึกเอาไปแดกมีอีกฅนน่ารักไอ้เท้งเอาไปกินหลังสุดเจอโต๊ะพีเอสสนุกเกอร์ เริ่มเที่ยวเธคไปพาเลซไปทุกวัน ไอ้หวีอยู่วัดราชา อยู่ในป่ากลางป่าคอนกรีตสนุกดีพอมาเจอไอ้ยะตอนไอ้เคนทเริ่มบ้าก็บ้ากันทั้งแก้งค นั่งฟังเพลงร็อคผับฅนเดียวประจำหลังสุดร้านมันย้ายที่ได้ พอขึ้นปีสองเมามากขึ้นเพื่อนในห้องเพี้ยนมากขึ้น เริ่มกินเหล้ามากย้ายที่อยู่สรุปแล้วอยู่เยาวราชตลอด เริ่มมีปวสช่างศิลปไม่ต้องสอบมี อัสนี หนุ่ยอำพล บิลลี่โอแกน เสี่ยอู้ดสิทธิกร บุญฉิมเด็กวัดสุทัศน์ ยิ่งไปกันใหญ่ เข้ามาซ่ากันใหญ่ถีบตกรถไฟลาออกกันเป็นแถว

เริ่มมีชีวิตแปลกเริ่มเป็นน้ำพุกับพี่ยะโรงหนังโคลีเซี่ยมจากนั้นเริ่มเหี้ยสนิท รู้จักกับไอ้แดงไอ้ดำสลักหินชอบสาวไปเรื่อยไม่มีใครเราซักคนไปตรอกซุงก็แล้วแก้วแจ่มฟ้าก็แล้วท้ายสุดหลับอยู่หน้าโตคิว ไปชอบลูกสาวมะบ้านหม้อก็แห้วมีสาวสะพานบ้านหม้อดูตั้งนานพอเจออดแดก เริ่มเข้าถึงชีวิตเริ่มฟังเมทาลิกาพอมีชีวิตแปลกกินเหล้าฅนเดียวฟังเพลงเป็นชุด เริ่มบรรลุพอไปถึงวัดหัวลำโพงเริ่มบรรลัย

จีบสาวมาบุญครองเจอเต๋าหัวโปกดาราอยู่อุเทนจีบแข่งอดแดก มีอยู่วันเห็นเด็กปทุมวันตัดดอกบัวหน้าปทุมวันเลยสองคนเข้าไปคุย เจออาจารย์ปทุมวันออกข้อสอบกลุ้มใจเด็กตีกันเลยมีคำถามรักสถาบันหรือรักการเรียน รักสถาบันเพื่อตีกันไปเป็นโจรไป วันนั้นเต๋าหัวโปกมาตบเข็ม Sex pistols ดิ้งโด่งเลยเริ่มเรื่องกระทืบไปหลายฅนจบที่รถบัสใกล้โตคิว ชีวิตเริ่มแปลกเจอเอ คำแหงที่ลาดกระบังพาไปกระทืบปวช.ไทยะ เตรียมประชาชื่น เจอหนุ่ยอำพล อสันนี ที่ช่างศิลป เสี่ยอู้ด สิทธิกร บุญฉิม ตอนแรกขโมยของวัดอยู่วัดไตรมิตร ตอนหลังย้ายไปวัดสุทัศน์ ซ่ามากถีบตกรถไฟหมด บิลลี่ ไอ้วีเก็บบาตร ผีดิบตอนนี้อยู่ภูเก็ต ได้ข่าวช่างศิลปเสาร์เหี้ยสามห้าเป็น สส.กันหมด ตลกดาราเป็นสส.เมืองไทยะทั้งนั้น แสดงดีตอแหลเก่งได้เป็น สส. ฅนไทยะชอบ

อ้อม ดีด้าคือตัวแมงสาปปิศาจก็เป็นชื่อฮิตเมืองไทย ช่างศิลปเสาร์เหี้ยสามห้าวชิรวุทธทั้งนั้น ยังเตริกทั้งนั้น ไอ้อั๋น น้องนัท บุนนาคเพียบ ดาราเพียบ เมาล้วนล้วน ไกรทอง ชาละวันตัวเดียวกันอยู่ปากน้ำกาจญบุรีก็ช่างศิลป ไอ้กนกออกแบบพระพุทธคุณ ไอ้ไกรปั้น ไอ้ออพิมพ์ ไอ้ฉิมเสี่ยอู๊ดขาย สร้างมหาลัยสงฆ์เขาเล่าว่ามีเตียงน้ำ ไฟเธค แคมฟรอกทุกห้องช่างที่ตายไปดลใจบอก ตอนหลังเสี่ยอู๊ดเป็นพราหมณ์ มีชื่อแปลกหลายฅนมีนีโอ มะโหนก เง็กซ เฮียฮ้อ มะเดี่ยว บางพานน้อย บก.วิทิ้ด หนุมาน หยงเท้ง หมอเหล็งตรอกโคมแดงเขียว อาทิตย์ กำลังเอก บริษัทดีเอ็นเอไอ้แจ็คยะมะ จินดาผลทำงานอยู่ที่ภูเก็ต ไอ้แป็ก ละติจูด ไอ้ยะ ลินตาส ไอ้วัด เกรย์สเกล ใอ้นวล เคนย่า

เรียนสามชอช้ำไม่จบ ต่อกวศ กรุงเทพวิจิตรศิลปรวมเรียนปวช. เจ็ดปี สอบเข้าศิลปากรไม่อยากสอบเพราะเพื่อนทั้งนั้นรวมทั้งอาจารย์ย้ายมาศิลปากรหมด ช่างศิลปเมื่อก่อนเรียกเตรียมศิลปากร ไปสอบเพาะช่างที่พ่อเหลือเคยเรียน เรียนไม่ตั้งใจได้อันดับดีตลอดลาออก โด่งไม่เก่งขนาดนั้น เลยกลับบ้านโป่งคุ้งพยอม อยู่กับอาจารย์คีย์ อาจารย์เต็น ไอ้เค็น วีป ชิอี้-ไอ้เทือก ทุ่ง ไอ้คอก ทน พล พี่เก พี่นพ พี่สิทธิ พี่หน่อง ไอ้นัท ไอ้หมึก ไอ้ยันต์ จ่าหมา ไอ้นะ ไอ้เป๋ แด้ โว่ อีสัณ พี่ชู นัส พี่หยัด พี่ชุม ไอ้ปี้ พี่แผน ไอ้แดงเขาบอกเปนอาจารย์แดง บอย ไอ้เสาร์เอก ร่มฉัตร นั่งดูดเนื้อกับปู่ณาฆ
แวะไปหาไอ้ฉ่ำปอกมะพร้าวบ้าง ไอ้เท้ง พวกไอ้ชวน ไอ้ตัวเล็ก เข้าไปดูที่สลักหินบ้างดูน้องสาวไอ้แดง ไปดูแถวหลังวัดหัวลำโพง เจอไอ้เล็ก คลองเตยศิลปากร บางครั้งเจอไอ้หลั่ง สะพานปลาม่วงแค ไอ้โม่ แอบไม่เรียนไปเมาอยู่ศิลปากรกับไอ้ถอก เจอไอ้ปอกับไอ้เป้าแกล้ง ไอ้คิวปิดสติวปิดไปเป็นดีเจอยู่โรม เจอคนค่ายคิงแกล้งอยู่ศิลปากรมีวิสุตนแปลงร่างเข้ามายิง เลยเมาพังค่ายคิงส์แกล้งทำตู้ติงแจ้งทั้งนั้น แถมใครบอกไปเผา สน.ปทุมวันจำไม่ได้

มาอยู่บ้านโป่งเจอไอ้หมึก ไอ้คอก บอกเฮโรอีนแพงบิ็กละสองพัน โด่งเอาถูกห้าร้อยเลยเอามาให้แบ่งกันชื่อ
ข้างบนติดทั้งบาง เลยเอามาให้เพื่อนแหนบสองแหนบอาทิตย์ละพร้อมขายเมโธโดนของแท้ช้อนเดียวหายเสี้ยน อยู่ไปเขาไม่ให้บวช ทีไอ้โว่บวชได้ดูดแป๊ะถูกวัดตอนกลางคืน โด่งไม่ให้บวชวัดแถวบ้านไม่รับซักวัดประมาณเจ็ดบวชมีวัดหลวงปู่หวล หวลแหกแหวกพสุธา ฉายาหวลเยี่ยวทวนลม เป็นหางนาคคือไม่ได้เป็นนาคอยู่สามเดือนเห็นจะได้ ถึงได้บวชระหว่างนั้นก็ทำวัตร บิณฑบาทท่องไปดูดกัญชาโรยหน้าทางที่อาจารย์หวลแอบไปชายแม่น้ำ ฟังพิงค์ฟอลย์หูฟังสวดมนตร์พวกแถวบ้านก็สะกดอะไรที่โด่งสวดในเพลง Pinkfloyd The Wall สะกดโด่งเพลงความฝันอันสูงสุด สะกดแฟนโด่งไว้เพลงจุฬาตรีคูณ ตอนบวชมีคนถามใครเป็นอุปัชฌา อุมบะ อุมบะ อุปัดช่า จำได้อาจารย์หวล ส่วนพระมหาจัดห์เอาพระเครื่องใส่กระเป๋าตอนบวช คิดอยู่แล้วอยากไปรัสเซียเปิดประเทสพอดี อ่านเจอไอ้หมูติวเตอร์ เลยชวนไอ้เอส ยรามไปด้วย ไอ้วัดเรียนเทคนิคกรุงเทพช่างถ่ายภาพ ทำงานเกรย์สเกลอยากไปเรียนต่อพอดี

ตอนเด็กที่บ้านโป่งมีทรายเยอะจากทะเลอันดามัน เล่นน้ำทั้งวันโดนงูแม่น้ำกัดป่วยเป็นปอดปวม วัดโพธิ์มอญมีอาจารย์หวลสอนลูกศิษย์ใต้กุฎิ วัดเก่า พ่อเหลือหรือใครบอกว่าทำโบสถ์แกะหน้าต่างมีหอพระไตรเสาเดียว ดิ้งโด่งขึ้นไปวัดมีไม้เทียบเข้าไปในหอไตรระดับเดียวกัน มาจำได้อีกทีเหมือนมีศพสามศพอยู่ในนั้นตอนนี้ทำวัดใหม่แล้ว

ตอนบวชท่องมอญฟังแล้วเพราะแปลกหู ฟังอีกทียิ่งแปลกเช่นบท จาวตาว โปว์จะเยว เถิมมา ตอนขึ้นเอากาสะ ฟังดูคล้ายเอากันสะ มาดูทีละคำจะว่าดีก็ดี บวชมอญพูดมอญไม่ได้ไม่ค่อยมีคนสอน บวชเลยจำไม่ได้เลย นั่งวาดรูปต่อเครื่องบินสงบดี มาผ้าเหลืองร้อนตอนสาวที่ชอบหนุ่มรับไปแดก สึกออกมาไปสักที่ข้าวสารอยากสักมิคกี้เมาส์ได้มัจจุราชมาตัวหนึ่ง เข้าไปสักมิคกี้เขาไม่สักเปลี่ยนเป็นแกราฟูลเดธ ไม่สัก สักหัวกระโหลก เมาเลยเอาสักเลือดอาบไปทั้งแขนเมาแป๊ะเหล้าหายเมาสนิท ทิชชู่หมดไปเป็นม้วน เขาบอกหลายเข็ม ปีศาจสักให้ ย่องไปดูสาวอยู่วังเกียกกายไม่เข้าใจ

บวชสึกออกมาไปรัสเซีย(เขียนรวบรัด บางครั้งเจอสิ่งที่ตัวเองเขียนด้วยอารมณ์ไม่เข้าใจ)เรียน 8 ปีได้เมียและลูกสาวกลับมาภูเก็ตทำงานเปนไกด์ อยู่ไปเจอผู้หญิงชื่อวริญญา พรหมสุข ส่งครอบครัวกลับรัสเซียคิดว่าเปนหนทางดีที่สุด เพราะคิดว่าตัวเองเปนเอดส์กับแหม่ม แต่ตรวจแล้วไม่เปนแต่หมอบอกเปน

แหม่มไม่ได้รักพี่โด่งมารู้ตอนสาย แหม่มเปนผู้หญิงสมัยใหม่ เอาผู้ชายเพื่อความก้าวหน้าเพื่ออำนาจบารมี แหม่มเลือกเฉพาะคนมีเงิน นายทหารเรือพี่บอลแหลมฟ้าฝ่าแหม่มเจอหน้าหล่อเหมือนเขตต์ฐานทัพขอเบอร์ต่อหน้าพี่โด่ง ให้ไปกรุงเทพเพราะอยากเจอหน้าบอลพักโรงแรมกับพี่โด่ง พอเช็คเอาท์มีบอลเข้ามาเช็คอินต่อหน้า มาอยู่ภูเก็ตคนเดียวสบายใจดีแหม่มโทรมาให้ไปหาเหมือนมีเรื่องที่กรุงเทพ แหม่มตามบอลไปทำงานที่กรุงเทพเจอหนุ่มเจ้าของโรงงานแอร์แทม์เมืองทอง แต่ก็ยังมาหาโด่งไม่เข้าใจ โด่งขึ้นไปทำงานกรุงเทพพักเมืองทองตรงข้ามสนามบาส ทำงานอนาโมฟิกทำหนังทีวี เงินเดือนน้อยอยู่ไม่รอด

กลับไปทำงานภูเก็ตแหม่มคล้ายมีเรื่องลำบากขึ้นไปกรุงเทพ แหม่มไปมีผู้ชายหลายคนพร้อมกันแกงค์หัวหน้ายาม เสธ.ดอนเมือง ค้าผู้หญิง แหม่มบอกเองกับปากค้าตัวอยู่กับกลุ่มไฮโซ ตอนเช้ามีคนไปส่งรับโด่งไม่เข้าใจนึกว่าลำบากเอากลับมาภูเก็ต แหม่มเหยียดยามบอกมีเงินพอเลี้ยง ดูในห้องมีเสื้อผู้ชายกุญแจห้องผู้ชายและมีกล้องวงจรปิดตัวเท่าหัวเข็มติดกลางพัดลมเชื่อมสัญญาณที่ยาม แหม่มเอนกับพี่โด่งแต่หันไปแลบลิ้นกับกล้อง โด่งเริ่มแอะใจบอกไปนอนโรงแรม ขึ้นแท็กซี่ๆทราบการเดินทางแทบทุกคันที่เรียก
ไปนอนโรงแรมเอาไอซ์ไปดูด เจอคนจากเมืองทองตามเปนคันรถ แหม่มอยากกลับเมืองทองพี่โด่งรั้งไว้ มีคนแอบดูแหม่มนั่งแหกขาให้ดูต่อหน้าพี่โด่ง เหตุการณ์แย่ลงรู้ตัวแล้วถูกหลอก ไปเอาไอซ์ให้พี่นูนที่ไอ้เหมียว ระหว่างไปเจอเหตุการณ์มากมาย มีเบนซ์สีแดงทะเบียน วฬ754 มาเทียบโบกมือให้แหม่มบอกรักแหม่ม
ไปสนามบินเจอเสธ.เดินผ่านหน้าแหม่มบอกคนนั้นใช่เพิ่งคบกัน ไม่เข้าใจมันเดือดร้อนฤๅอย่างไร อยากขายตัวไฮโซอยู่กับผู้มีอำนาจ มีเด็กหนุ่มใช้บริการมาส่งขึ้นเครื่อง

ขึ้นเครื่องมีคนไม่เยอะมีตำรวจมานั่งข้างหลังแหม่มบอกพี่โด่งให้ตำรวจได้ยินเก็บไอซ์ให้ดีย้ำอีกหลายหน จนตำรวจพูดวิทยุตั้งด่านเก็บขยะสองตัว(แหม่มไม่รู้ถูกหักหลัง)คนบนเครื่องสวสดีครอบครัวคล้ายคนจีน ชื่อโกฮก หันมามองแหม่มๆยิ้มอายมองหน้าพี่โด่งเจอผัวแหม่มอีกคน แหม่มวางแผนจับพี่โด่งพร้อมไอซ์ ลงเครื่องแหม่มเมาไอซ์หันไปพูด โกฮกพี่โด่งนึกว่าเราเปนแฟนกัน แล้วบอกตอนหลังรู้ชื่อโกฮกได้ไง
โกฮกนั่งรถเบนซ์รุ่นใหม่ตูดยาวมาหน้าหอพักอิรวดีบายพาส แหม่มลงไปพบขึ้นมาหาไอซ์ที่โด่งซ่อนมาเอาไปให้ตำรวจแต่หาไม่เจอ แหม่มบอกเห็นอะไรบ้างโด่งบอกไปแหม่มบอกผู้ชายแหม่มๆรักโกฮก

โกฮกมาพักข้างห้อง ให้ลูกน้องมาพักโด่งอยู่ในห้องแหม่มไปเอากับนายตำรวจจากกรุงเทพข้างห้องให้โด่งได้ยินเปนวันแรกการกลับมา ต่อมาไปกินข้าวกับไอ้วีนฤมิตศิลป์จุฬา วีบอกแหม่มเปนนัยมีใครมายืนรอมีนายตำรวจอีกนายมารอ โด่งกับแหม่มไปถามรู้จักผู้หญิงนี้ไหมนายตำรวจขี้หีบอกไม่รู้จัก ไปนั่งกินเหล้ากับวิและแหม่มโกฮกมาที่ร้านเรียกแหม่มไปเอาที่ห้องครัวเปิดห่างจากโต๊ะไปไม่เกินสิบก้าว แหม่มเอากับโกฮกเปนเงาดำเห็นนั่งร้องไห้ทนไม่ไหวไม่เคยเจอช่วยออกมาจากที่ขายตัวกลับมาฆ่าเรา เดินไปดูแหม่มบอกไม่มีอะไรคิดไปเองว่ามีใครเย็ดกับแหม่มที่ห้องครัว เรกเก้บาร์ทางไปลากูนน่า

โด่งอยู่ไม่ได้ไปเช่าบ้านอยู่หลังเชพโลเล็ต หลังออฟฟิตไอ้แจ็คเวสป้า แหม่มไปอยู่ด้วยทำงานที่ภูเก็ตคอปเปิลทัวร์ เหตุการณ์ไม่เลิกลาหนักขึ้นอีกแหม่มเอาโกฮกมาเอาในบ้านปีนมาเอาในบ้านตามคำสั่งแหม่ม โด่งอยู่ในรถหน้าบ้าน ให้มันเอากันแล้วเดินไปบ้านๆปิดมีคนออกไป จากนั้นโด่งไปไหนจะมีคนไปเอาแหม่มทุกที่แแหม่มชอบให้เย็ดทุกที่ เหมือนทำร้ายจิตใจตรงๆให้บ้า ต้องการฆ่าแต่ไม่ตายแต่ก็ฆ่าเพราะรักโกฮกอยากเปนเมียน้อย อยากเปนคุณนาย บอกว่าถ้าฆ่าพี่โด่งหรือทำให้เปนบ้าได้จะได้เปนเมียน้อยโกฮกได้เปนคุณนาย บอกโด่งไว้ผู้หญิงไทยทุกคนเปนอย่างแหม่ม เลือกทางที่ดีกว่าเสมอ

โด่งเริ่มคล้ายจะบ้ามีเสียงเข้ามาในสมองมากจนหัวแทบระเบิดรู้แล้วว่าโดนไสยศาสตร์ แหม่มให้ลูกน้องมาติดกล้องที่บ้าน เอากับพี่โด่งให้บ้านโกฮกและลูกน้องดู เช่าข้างบ้านติดเครื่องขยายภาคสัญญาณยิงใส่สมองพี่โด่งให้บ้า โด่งไม่เข้าใจไอ้แหม่มมันยังเปนคนได้อย่างไรน่าจะเหี้ยเปนยักษ์มารไปนานแล้ว ไม่เข้าใจทำไมแหม่มเหี้ยได้ขนาดนี้ เจอมาผู้หญิงไม่ใช่ยักษ์มาเหี้ยสุดสุดอีแหม่ม

พยายามทำความเข้าใจ โด่งพยายามหาผู้หญิงอื่นแต่ไม่มีใครรักในภูเก็ต เจอน้องดำ น้องแอน ไปเมากันเจอไอ้เจตุและโกฮก อยู่ข้างห้องมองผ่านกระจกห้องน้ำได้เปิดได้ ปีนมาเอาดำและแอนเห็นถุงยางเกลื่อน หนึ่งดำและแอนเห็นเงิน อำนาจ ดีกว่าคนดีที่กระจอก ไม่มีเงินไม่มีความหมาย

โด่งโดนทำร้ายโดนโกง อาหารแหม่มเอามาให้มียาพิษ โดนทำร้ายเปนปีจนหมดเงินหมดงาน แหม่มกลับมาบ้านบางครั้งพร้อมลูกน้องโกฮก แหม่มให้ย้ายออก มีคนมาฆ่าตลอดมีแต่คนว่าบ้า เพราะติดยาเสพติดเล่นม้า แหม่มไปบอกพ่อแม่โด่งว่าพี่โด่งเล่นม้า เล่นไอซ์ จนบ้าไม่ทำงาน
โด่งไม่เล่นม้าไม่เล่นไอซ์ ทำงานอย่างเดียว ก่อนย้ายออกแหม่มเอากับไอ้เก่งรัสเซียราไวย์เฮ้าส์ อย่างรู้กันแล้วโกหกเหมือนเดิมคือพี่โด่งบ้าคิดไปเอง แต่ทำให้เห็นแล้วบอกไม่มีใครรู้บ้า

ย้ายไปพักซอยหน้าโรงพยาบาลกรุงเทพ แหม่มเริ่มดูถูกหนักขึ้น โด่งบ้ามากขึ้นยิ่งไปเล่นไอซ์ยิ่งบ้าเริ่มภาษามอญตอนเล่นไอซ์ถึงบ้า เพราะไอซ์ทำมาจากผู้หญิงโรงงานอยู่ติดเขตเมืองมอญไทย หลังเขื่อนกาญจณบุรี
เจอโกฮกใส่ยาสั่ง ไสยศาสตร์ทุกอย่างให้บ้า แหม่มบอกคนบ้าอยู่กับแหม่มไม่ได้ไล่ออกไปอยู่ถนน ให้ไปพักร้านยาดองอนุรักษ์ จากนั้นไม่เคยมาสนใจนอกจากโทรขอเงินแม่พี่โด่งเอามาให้ 100 สองร้อย ท้ายสุดแหม่มไล่พี่โด่งออกจากภูเก็ต โทรให้แม่โด่งมารับ แล้วขายคอมพิวเตอร์ราคาสามหมื่นไปในราคาสองพัน ขายให้เจ็บใจให้ไปไถ่ห้าพันเดี๋ยวนั้น แล้วเอาคอมพิวเตอร์ทำงานตัวแสนห้าไปขายหลอกพ่อแม่พี่โด่งว่าจะส่งไปให้แต่ไม่เคย เพราะของทุกอย่างที่แหม่มเอามาแหม่มขายทิ้งหมด

กลับมาบ้านแหม่มเริ่มเปนยักษ์ บอกฆ่าพ่อฆ่าแม่ตัวเองและคนอื่นได้แล้ว นิสัยออกยักษ์แล้วบอกไปขอเปนยักษ์พร้อมโกฮกที่เกาะอาจารย์เสือ เกาะแก้วพิสดารหรือภาษายักษ์เกาะแก้ววิมานฉิมพลียักษ์

#โด่งไม่เข้าใจว่าทำไมแหม่มเพราะเงินฤๅถึงเหี้ยได้อย่างนี้ ไม่เข้าใจผู้หญิงเมืองไทยที่จบมหาลัยชื่อดัง เห็นแก่อำนาจบารมีทรัพสิน ยอมฆ่าดีเพื่อเงิน ไม่เข้าใจจุฬา ธรรมศาสตร์ แต่เข้าใจผู้หญิงโดนบังคับขายตัว
ไม่เข้าใจบางทีดีบางครั้งร้าย คนที่ทำโด่งฆ่าโด่งเหี้ยทุกคนเปนยักษ์มารทั้งนั้น แต่โด่งรักแหม่มตรงส่วนดีส่วนที่รักพ่อแม่ โด่งรักแหม่มคนนั้น แหม่มโดนไสยศาสตร์จนเปลี่ยนไปเหมือนมียักษ์สิงห์ คงมีผู้หญิงอีกมายที่โดนอย่างแหม่มเพราะผู้หญิงคือรัก รักเงินไม่ใช่รักคือกิเลส ผู้หญิงทำไม่ได้ขนาดนั้นทำคนดีได้รับผลเหี้ยทันตาเห็น ขอให้เข้าใจแก้ไขจากเหตุปัญหา โด่งเมื่อจบปัญหาคงไปเงียบๆจากดาวโลกตามความต้องการของจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ภูเก็ตและพัทยาที่ไล่ดี ไล่โด่งออกจากประเทศไทย ขอบอกจะไปตามธรฺมชาติ

วันนี้แหม่มพูด วริญญา พรหมสุขขอสาปแช่งผู้หญิงทุกคนในภูเก็ต คนไทยทุกคน ที่ไม่รักโกฮกภูเก็ตลูกอัญชลีประชาธิปัตย์ ที่ไม่จงรักภักดีต่อเจ้าฟ้าชาย ที่ต้องการล้มล้างระบอบวรรณะ สาบานต่อดินน้ำฟ้าไฟ ให้เหี้ย

แหม่มวริญญา พรหมสุข สาบานต่อดิน น้ำ ฟ้า ไฟ กล่าวว่าขอสาปแช่ง ฆ่าดี คนดี ฆ่าฆณเฑียร ฆ่าจี้กง ฆ่าฮา ฆ่าอเฆฑิติมาฮา ฆ่าพุทโธฮา ฆ่าฅริสซ์ฮา ฆ่าอโฮฮา บอกจะฆ่าพระเจ้าคนอาหรับใช้ชีวิตคนที่ไม่รักโกฮกและเจ้าฟ้าชาย(แหม่มบอกอยากเปนเมียน้อยเจ้าฟ้าชายพี่โกฮก)

แหม่มสาบานต่อดินน้ำฟ้าไฟอีกว่า ฆ่านามสกุลทองทรายทุกตัว จากนามสกุลพรหมสุข

วันนี้โด่งแย่ทั้งวัน คงไม่ไหวแล้ว ลาวันนี้ไปแค่นี้