วันอาทิตย์ที่ 17 ตุลาคม พ.ศ. 2553

อิอี


ZИD~ซิด ZИฑ~ซิฑ

ครั้นรุ่งแสงสุริยันตะวันโด่ง จะกล่าวโคลงจับเจติไยให้ฉงน เอ่ยอ้อนแอ้นเอื้อนถึงฤๅตน สัปดนศักดินาว่าเปนนาม ลืมตาลืมตัวมั่วบาลี ปาฬิปาหี่บ้าหำแลตัณหา ขึ้นทโม่นพมาลงรามัญ ประแดะท้าวประดู่คู่ตุงาหยันสยุมพันสยุมพอรนให้ร้อนหู เสือนเรมเหแอบหลักพักจำกู ได้จารขีดขินดินสอพอง เปนทำนองท่วงท่าภาษาใหม่ เชอจบครบทุกใบท่องขึ้นใจได้เปนตะนะเอย

นางปลาแดกหีกะโห่เรียกโหลย่า ปอบผีฟ้าโม่นเคลอะเจอะอีโหล่ อัพเดทเช็ดเหม็ดเสร็จอาโอ ซาลอมมิงก้าจะโอ้โวจาราน แฝดสนิทหมิผิดผีอิอีหะ ตูดตะบะนั่งตะบดซดออกไซน์ คิดเล่ห์เพทุบายกายอินทรีย์ โวลันดัน บารานหว่างเสด็จ สลัดเหม็ดหมดทุกหยดย้อย คาดประเจียดพันผ้าคอห่อตะกรุด สมออิงสังมูพะยูกยา สมิงพลายกลายร่างจะเด็ดระดั่นลันได ถือหอกหะซอสวานกังสดอ คล้ายตะดูต่ะตระบองยักษ์ วาดลวดลายลายลีลา พารัณจวรเอื้อนซอสีทาทาไป ซอไออาร์ออกฤทธิพิษวงษ์ วงษ์ศาคณาโคตรโปรดหนักหนา จากกุละถึงตานีไม่มีมา พ่อรามาสิงห์สิงมณียะยาวไป เปนอุเอกอะโออุอูกูนี่แหละ รูมะชิวะจะไฉนตัวน้องยาฤๅจะไย วานลชิย่านั้นไซร้โวลั่น บาราน เปนท่านแหมะโปว์ต็อกชิย่ามหาสมุทร เรียกสุตสุตท่านหัวควยท่านเย็ดหีแม่แท้ไฉน

ฮิสทีเรียสะตอรีนี้ตำนาน อ่านขยานท่องประโยคให้โชคช่วย เกิดมาครั้งหนึ่งใช่ครึ่งชาด ขอฉลาดสุตสุตวิสุทธิแสง ให้ชื่อเสียงเรียงเปนนามให้แสลง เปนศัพท์แสงจำยากโฆสะอู เรียกกูปะอะอิศะอาจะ ส่วนกูปะอิอีษอสาราอาสะอิงะ สิงหะละสิงหลให้ฉงวย ยักษ์เคลอะเคลอะกันให้งงงวย ตัวหัวควยทำเราเปนยักษ์งัย ยอหองอยะหะงะยักษ์เหี้ยงัย กูกูแดะดอนดอนรอนตะนะ สองแกละสองเกลอเพลอเผยไต๋ ว่ากูสองตนทำจัญไร หลอกยักษ์ไว้ว่าเปนทศกัณฑนางสีดา สะชะดอสีดาพาสะเด็ด สุชาดาสะดุดเม็ดตะแอดฤๅแตดไฉน จัดจำแลงแปลงกายะไป เปนใครไม่รู้กูมุสตาฟา อะคะดะอันควยเด่ พี่สะเออะน้องมาเอ็งเจ๋งสะบัด เที่ยวหลอกฅนเป็นยักษ์หะลักพาไป อะโหชีวิตคิดไยรีบรุดตรงไปขุมทศกัณฑ

ถึงลุงเวียงยายแฟพ่อแม่วิสุตน วิสุตนสะกุละระอันตะนะกุละ สาระเลวะอ่านรัดตะนะกุล ตั๋งโต๊ะกางโต๊ะโต๊ะตั๋งขูไรไกสือลือชาว่าเชี่ยวฉาน กำยานยาสั่งพร้อมมีดหมอ ออกจำแลงแปลงกายเปนหัวดอ ออกปล้นออกฆ่ากังสดาล โดนจับปรับทุกข์ว่าอุขันธ ว่าชนั้นเห็นฉนี้ไม่พ้นทีไฉน ฤๅจะฝากจิตใจนั้นไซ้รชิวาห์ ลองสะอักกะสักกระหม่อม เรียกจิตตะคืนร่างปางอว ลืมตนพ้นเจษฎาพร พ้นขีดกัณฑเกติรไกร ใจเปนมาร

พ่อแม่นั้นไซร้ว่าไว้ใส่กระหม่อม ดีได้ดีฤามีที่ไหน หากมีเวรานั้นไง เวรกรรมนั้นไซร้มันมีจริง เปนโจรมารคุมวัตตัดเปนซ่อง สุมเหี้ยนั้นไว้ว่าใหญ่หนักหนา ว่ากูกูมีฤทธิยาพละยาพลังวิวิเศษนะอะอุกรม ทั้งที่รู้ตอนเปนตนว่าฉิบหาย อันจิตตะอยู่ได้สองล้านปี แต่จิตใหญ่ใจโตอีโก้สูง กิเลสพองดันโตโอ้ดีปลี ว่ากูกูทำได้กูจะทำ

เรียกพลังบุญปาบสาปให้อยู่ ตั้งชื่อให้เฉียดตูสูปีศาจ ปะอะอีศออาจศาจเปนปีศาจ เอาความชั่วรวมกันมันทำลาย ฅณิตให้กลายคิดให้ยล ต้องยักย้อนซ่อนเงื่อนเขื่อนอุบาส จับฅนดีความดีที่มีอยู่รวมเปนคู่รักยมสะกันไภย อะอุกะอุกุมารอิ สะกดจิตสะกดใจดีนั้นไว้ ทำร้ายทำลายใจให้กุมภัณฑ

สองทะอวยทวยเทพบุตร คะทะพะบะอุตาร่าร้องร่าตั้งโต๊ะโจ๊ะอาเวีย สวันคะโลกโปกห่าฮาให้กะกูกัน ให้พอรนนั้นแก่กูสูมนตรามันตรัย หากไม่ให้กูจะทันตะคะอาดคาค ฆ่าให้หมดความดีที่มีอยู่ หากโปรดให้พอรนจะอาดูลย์ ปลดปล่อยชีวินให้บินไป เหม่เหม่ไอ้เหม่งเฉ่งรามัญ บังอาจหาญสามหาวอยู่ไฉน มึงนั้นโง่ดีดักดังปลักควาย อยากไดกิเลสไว้ใข้งาน

กูกูมันตรัยมนตรากระยาสิทธิ ขออิทธฤทธิเกรียงไกรกว่าระดะ กูไม่ขอแต่กูจะเอามัน หากไม่ได้เห็นฤิทธิยามาตรา กูขอข้อเดียวคือสุตสุต ให้เหี้ยดีเหี้ยสุตสุตสุตไกล เหี้ยดีเหี้ยเด่นเช่นนั้นไง พอรนวะอะอิวิเศษสุต

รักดีเห็นเปนเช่นท่า อยากได้หนักหนาก็จะให้ แต่บอกให้มึงระพึงไว้ เหี้ยได้เหี้ยปรกติไซร้คือความจริง ท้าวประดู่นางประแดะแหะอย่างเหี้ย ได้พอรนเหี้ยดีกูกูไฉน จากนี้จะระบือไกล วิสุตนวิสุตนระอันระอันตะนะกุละคือความจริง ที่สุดที่สุดสุตสุต

หะหากจะนับฤๅดีดัก งักโง่งมงายควายยังขัน ไม่นับงูเห่ากับตาอยู่ทู้คู่กัน กล่าวขวัญถึงยานีฤๅษีไพร วีอาละอะมะอิกะอิ วาลมิกิฤาษีกฤษหนากลั่น มั่นขดกับบทความ ขั้นกว่าชี้ชะตาท้องฟ้าลิขิต ภิภพพิษมัจจุราชหาญไชย นัยนวยนาทภูวไนยใครลิขิต เกริกกริชเกรียงไกรไทยทั้งพอง เรียกพลังอำนาจบันดาลมี นิมิตหะคะนี้จงไห่ยไคฟูเอย ตามอะอิอีศพว่าอะโอโอ้เวตารมารไฉน ปาบไซร์ไว้อินเทอร์นิตี้ ดังคำกล่าววัลมิกิ

คุณจะพบส่วนที่เหลือไม่มีสำหรับปีนานของอีเทอร์นิตี้ เอิ่นเอิ้นเอื้อยเจื้อยเจี้อยเจี้ยว ดะอะอีวะอะโอทะอีอะไออะอิอะอะนะนะอะอานะดะ ดีโวทีไออิออนนอานด D'e'V'o'T'e'Ii'o'o'n'N'a'an'd สะอะอาคะระอะไออะอิฝะอะไออะอิสะคะอะอีอะเอเวอะระไม้ตะคู้กู สาไครฝิไอคิอีเวอร์ S'a'KR'i'F'ii'K'i'Ever

S'tr'o'ng R'i'l'f i'r'on l'i'ke l'i'k'ie l'i'g'n'i't li'g'k'i'a'er b'i'o'd'a'yvy'

อะอะพะทะสาภาษาพาไปย อะอุคือภูตผีแลปีศาจ อะอูใจตนคนจัญไร สระอะโอเออีไออายูคือกูกู อะอิอีคือสีทองชาต อะอุอูโออาอินี้ถูกต้อง อะเวสะตะแด่ะดะเห็ดไลค์ t'H'at l'i'ke

วาลมิกิว่าไว้จริงดังว่าดังข้าเห็น อิออนแสงแปลบปลาบหลาบหัวใจ หะเหี้ยจิตใจดำคล้ำอีเทอร์ คืออะอิขี้จิตคิดแต่เหี้ย มะกาลมะเวราก็หาไม่ แตกเปนเศษไฟฟ้าพุ่งรุ่งสวรรค์ ขั้นอะอีอะเวอร์นั้นสูงสุด สุดมนุษจะพรรณาไม่มีเวลาไม่มีปีมีแต่ทรมาร ไดกาลแตกดับของจิตชีวิตตน เศษอิออนพุ่งสรวยสวยงาม จับเป็นก้อนทางยามระเบิด อีเทอร์เปนโอเมเกแม่เหล็กยึดเหี้ยไว้ ให้ใช้สมดุลของธรฺมชาติ แสงไฟสรวยรวยกิเลสเรียกอีเวอร์ สาไครฝิไอคิอีเวอร์

อะเอเจไจติยะว่าอะอูปะอะอีศออาจศาจ กะอุกะอุมกุมกะโปก จะเจ็ดจะดะระดะหะทุกที่ ถูกกดขี่ข่มเหงเป่งอาศัย ว่ากูยูทูนี่เปนใคร เป็นพ่อแม่มั้งนั้นไซ้รอันสันดาน กูกะสะอักกะสักกระหม่อม แถมถองเถิมเติมทีผียังถาม ว่าสุตสุตจุดสักสะกัดจิต ฑิฆิ ฑิฆิ ฆิติ จุดนี้ไฉยเรียกจิตตะยะคืนอว เถิมตะมะอิอีขี้แมงวัน เป็นคลื่นควันม็อกโซนโดนในจิต อันติฑิวดีไม่มีเหี้ย แดะดีจิตดีไม่มีสลาย ถึงโมงยามตามแตกแต่เวรา การกระทำนั้นไซ้รใช่หนทาง จิตใจสร้างใหม่ให้เกิด สีขาวผ่องส่องสุกใส พ่อประแดะแม่ประดู่รู้นั่นไง จิตกุมารกูสะอักกะสักไว้ไอ้สันดาน

สักวาว่าโคตรโคตร วิสุตนวิสุตนสุตโปรดโอมะอั่มหม่ำไง ได้กินเนื้อฅนตอนจนท่า เกิดปัญญาความคิดพิษมัย อะโอโอ้วิเศษช่างจัญไร จับจิตคนไว้ไอ้สันดาน เวราตายกายะละลา จิตตราลาร่างห่างตัณหา สามเอสสะสิอูนซิคุนดู ดูจะอิตจิตเกิดใหม่ หายไปกับตาห่าฉงน เรียนวะอิวิชอาวิชามนตร์อะอาคะมะอมสะกะดะจะตฺ ว่าเดรัจฉานวิชาอาคมทั้งเวทมนตร์ไสยศาสตร์ เรียกปาบกรรมทั้งหลายมะมิอิสลาย ก่อนแสงธรฺมใจจิตดีไปเกิดใหม่ สะกดสะสุตสุตใว้กายะอินทรีย์ เป็นผีดิบภูตมาร อะอุอูโออาอิ กะอิกะอุกุมารหะห่านานุกุมาร

กายตายสลายร่างไปพร้อมจิตฺ จิตตะคืนอวสสาร เปนธาราธารอารมณ์จัญรวนมวลใจมาร เรียกลูกแก้วจินดามณีสีสะปเลคะลองจะอาย พัตรภัทรคะอืนขืนธรฺมชาติหะมิคิดมะ ชะละลิวชลิวชิวหาจับละอูกะทะอั่มมะอาย ลูกแก้วทำม่ะกายพะยะปตะคะอะอาอุอูโออาอิยะ ชะลิวชะลิ่วสะละอีทะอาทะอาทาทายะยะอัง

ฝังตะกรุดกายาผ่าร่าง วางหว่างข้อกระดิกกระดุกดักกำเหนิดเกิดไฟฟ้า ใกล้ชีวาห์วายท่องให้ท่องมนตร์ ชิวหาพาเพลินเลินมั่วนิ่ม ตะอูอุดตะกรุด T'u'H'์k ทองแดงแรงฤทธิ์ เรียกเจไตจิตตะคืนร่างยามวายปราณ เกิดเป็นไฟฟ้ายามลงลูกแก้ว ผ่าลิ้นสองแฉกชิว ชิวชะลิ่วชิลชิล วางลูกแก้วหว่างลิ้นม้วนมั่นสั่นปาก

ปิดกั้นลมปราณผายจักร รวมฤทธิรวมเพศภายใน ใจปากจิตจวยโอสะโอตะโอหะโอคะ ใจจ้องท่องควยหีปากจรดลาละอิอีอา จิตตฺวาอาว่า ว ช ห ย ต ท พ จิตจวยตะวะ H'e'l'p ,พีลห์ะ~Pl.H ,หีลพะ~Pl.p ท่องมั่นปั้นเปนเสียง เตรียมจรดหมดจิต เริ่มลมธารธาราไหล ปล่อยใจปล่อยจิตให้หมดสิ้น กะลั้นกลั้นใจตะระเตรียมสะเสียนเสถียญ พะรุ่งพลุ่งออกลม ยะอย่าลืมเสียงทะดะ S'S'a'R'H'TTT" สสสสสสอิททททท สะยะกะHHH โฮฮาโฮฮาโฮฮาโฮ โปว์โลว์ทิวยิว ชิวาห์ โมว์โวย์มิวนิว ชิวหา ปลิวโวว์ H G'a'r'e'y P'o't't'er พโอทอะอีอา พะทะโอบริสุทธิอันอันอะอาระ ราชา

ราชาจำปีจำปา จำปีดีอี้ พอิวโอควโอยชห จำปาทีดี้ หชยโอวคโอวอิพ สมเสร็จสำเหร็จกระเทยเคยเท่ห์ คะทะหะเอย์ดีอี้ทีดี้ ออกกะลิฤๅกะหรี่เผ่าเผือกเทือกกอหน่อ กะถึงหะยะกันเอง จะได๋จะได๋ได้ไม่ได้ตะลงปลงชะตาตามปะกะปะดะ ออกลมปากหวนหูมิรู้หาย อันลมกายะหวานตูดปากดูดหร่อย ปกะปากกะปะกะโปกดปะดูดปากปิห์ปดะปารุสา ฮา

F.HPd.~F'r'e'e'H'a'nd'P'H'd'~HDSC ,VisualKonStuction~VKS ,DPT~D-poIt-TlzaGraB
ฟะระอะอีอะอีหะอานดะพะหะโอ้ทะโอโทสะฮาคะดี
วีไออีสะอูอาละคะโอนะสะตะยูคะทะไออิโอนะ

ขี้แมงวัน~KeMengVan~คะอีมะอีงะวะอานะ~IMyxa-Le'T'i'T'be'T'o"

#ชิวาห์ชิวหาพาเพลิน ์~ไม้ตะคู้กู ไอมะโทตะอูคะโททะกะอู ปลาโอมะกะโท โมกะตะปลาทู
PO'LO'Tw'UU โมอูโววูมูอูโนนู Pl'Tao โปว์โลว์ทิวยิว ชิวาห์ โมว์โวย์มิวนิว ชิวหา ปลิวโวว์~มั่วนิ่ม

อะ อุ อู โอ อา อิ
ว ช ห ย ต ท พ
โอสะปาก โอตะใจ โอหะจิต โอคะกะโปก
Hห
ท ลลลลลลล อิ อีอีอีอีอีอี พ~ทรพี
รอี~รักดี~R'H'E"
ครรภ์~คะระระพะ~คะระระพะ L"."E" Moavy Wovy Mavy Waovy

Prototype is Java

ชาช ยฮส กาก สฮย~ฑตกัจฐ
SHYGZHo'Ho''ó''oH'oHCHZGY
HHH-TZOXT~ฑิชาญ โอวฆุ ฑิ ,zatordonzutanr ,tazeya ,lemon ,manaw ,nturri

อะอุอูโออาอิ อะคือภาษาผีปีศาจ อุคือภูตผีปีศาจ อูหัวใจยักษ์ โอสระยักษ์ อาไป อิคือขี้
อะอุอูโออาอิ อิอิอิอิอิ ปีศาจไปเปนขี้ เจอคลื่นเสียงยักษ์ผีให้มันท่องยักษ์ตาย

จHบH
OHOOOOOO"