ชีวิตเราแต่ละวันเกี่ยวข้องกับการสื่อสารทั้งทางตรงและอ้อม เริ่มตั้งแต่จิตใจกระทั่งการศึกษาหากได้ศึกษาท่องแท้จะได้พบความจริงในแต่ละบทแต่ละความนั้น กระผมรักและชอบในภาษาหรือทษาเป็นทุนเดิมเมื่อได้ศึกษาศิลป Type design จึงพบความจริง ความสวยงามของธรรมชาติ ภูมิประเทศ อากาศ สร้างประเพณีวัฒนธรรมขึ้นมา เช่นเดียวกับ Type ทษาหรือภาษา
ศิลปิน ศิลเปรอะ นักวาดรูป ต่างรังสรรค์งานตัวเองจากจินตภาพกำเนิดเกิดเป็นภาพวาด
Type design ก็เช่นเดียวกันต่างกันที่ในภาพนั้นมี type มีอักษร ทษา ภาษา อยู่ในภาพด้วย อักษรแต่ละแบบมีเวลา มีวัฒนธรรม บ่งบอกถึงยุค สมัย ความคิด ของแต่ละชนชาติเผ่าพันธ์
ขอเขียนภาษาว่าทษา บ้างอาจจะว่าเพี้ยนก็ไม่ว่ากันเพราะเพี้ยนอยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ทษาสากลในจักรวาฬคือทษาใจพูดด้วยใจ ใจจริง ต่ามธรรมชาติความดีความรัก แต่ตอนนี้เราอาจจะสื่อสารกันไม่ค่อยได้ก็เพราะไปยึดอยู่กับความรู้ที่ยัดและเยียดให้จึงมีคำกล่าว ก้นบึ้งของจิตใจ จิตไต้สำนึก อยากจะถามจิตใจกลมกลมนี่ ไอ้ก้นบึ้ง ไอ้จิตไต้หรือไต้จิตนี่ มันอยู่ตรงไหน
เด็กคือความบริสุทธิตามธรรมชาติ เด็กกำเนิดจากความดี ความรัก ก่อกำเนิดจิตใจ จิตใจจึงสว่างดังแสงธรรมส่องนำทาง คำกล่าวมารหัวขนนี่คืออะไร หากอยากรู้โปรดทิ้งความคิดเก่าเก่าที่มีมาลองคิดแบบเด็กที่ไม่รู้อะไร จะทราบความจริงบางประการที่ผู้ใหญ๋ไม่ว่าจะผู้ใหญ่ลีหรือหัวหน้าหมู่บ้านทั้งยัดเยียดเสียดไว้ไห้
ท่านเคยเห็นเด็กคลอดไหม เด็กร้อง อุแว้ อุแว้ เด็กที่ไหนร้องอุแว้ เด็กเกิดมายังไม่รู้จักสระอักษร ไม่รู้จัก อำไอไอเอา อมไอไอเอา เสียงที่เปล่งออกมาคำแรกคือความบริสุทธิตามธรรมชาติของเด็กนั้น มิมีสระ ขร อักษร ใดใดเจือปนดัง
